Het zou de werknemer z'n gedroomde vrijheid geven. Maar flexwerken is lang niet zo leuk en vrij als gedacht, en ook de baas heeft er weinig baat bij.
In een artikel in Volkrant Magazine (16 maart 2013) schrijft Evelien van Veen o.a. het volgende:
"Snelheid en kwaliteit worden minder als we thuis werken", "Iedereen moet terug naar kantoor..",
Het artikel geeft in een aantal voorbeelden aan dat we thuis te snel worden afgeleid door diverse zaken en dat we de gedroomde vrijheid niet vinden, erger nog, we besteden te veel tijd aan hetzelfde werk en kunnen slecht zaken scheiden en efficiënt organiseren.
Enkele uitspraken die ons aan het denken zetten:
Al ver voor Het Nieuwe Werken op zijn hoogtepunt is - zo'n 20% van de bedrijven in Nederland heeft flexibel werken ingevoerd - is het al weer op z'n retour.
Ook werknemers komen erop terug: 's avonds thuis doorwerken levert mensen te veel stress op en daarbij speelt onzekerheid over baanbehoud nu in de recessie ook een grote rol.
Je kunt juist behoorlijk ongelukkig worden van alle verantwoordelijkheid en alle vrijheid waarmee je moet omgaan. Niet iedereen kan dat. Tweederde van alle werknemers heeft behoefte aan structuur.
Dat de productiviteit eronder lijdt kan ook niet de bedoeling zijn van flexibel werken. Toch is dat het geval, blijkt uit onderzoek van TNO: bij thuiswerken volledig of voor een groot deel, neemt de binding met het bedrijf dermate af dat de werknemer het wel allemaal gelooft en gaat zitten slabakken.
Vooral vrouwen geven aan moeite te hebben met veel thuis werken, blijkt uit een rapport van de vakcentralesFNV,CNV en MHP. Misschien omdat vrouwen meer waarde hechten aan sociale contacten en samenwerking.
Het is vandaag zondag, morgen spring ik op mijn fiets en ga lekker naar het werk! Gezellig!
In plaats van een formele adviesaanvraag in te dienen bij de Sociaal-Economische Raad, krijgen bonden en werkgevers de kans om wijzigingen voor te stellen. Vooral CDA-kamerlid Eddy van Hijum wil dat de kamer goed luistert naar de kritiek van werkgevers en de vakbeweging op de plannen van Kamp.
De plannen van de minister zijn gebaseerd op het Lenteakkoord dat CDA, VVD, D66, GroenLinks en ChristenUnie na de val van het kabinet hebben gesloten. Kern ervan is dat bedrijven makkelijker personeel moeten kunnen ontslaan, zonder toestemming vooraf van UWV of kantonrechter. De ontslagvergoeding moet worden beperkt tot maximaal een half jaarsalaris. Het geld dient gebruikt te worden voor scholing. Het idee hierachter is dat bedrijven eerder personeel in dienst nemen als ze er zonder veel rompslomp en goedkoop weer van af kunnen.
Kamp wil dat een werknemer die ontslagen wordt, eerst via een hoorprocedure in zijn bedrijf kan reageren. Volgens GroenLinks moet daarbij een onafhankelijke instantie worden betrokken, zodat de werknemer een eerlijke kans heeft. D66 drong aan op het inzetten van een bemiddelaar.
De Kamer wil ook dat Kamp rekening houdt met de positie van kleine bedrijven. Die moeten straks opdraaien voor de kosten van de eerste 6 maanden WW. Kleine ondernemingen kunnen die last niet dragen, vreest ondernemersorganisatie MKB-Nederland. PvdA, SP, en PVV wijzen de voorstellen van Kamp vierkant af.
Bron: ANP